Chinese familie in verschillende kledingstijlen. Kuala Simpang, 1936. KITLV 90803. Zie volledige afbeelding onderaan.
Rond 1930 droegen mannen in de publieke ruimte kleding in westerse stijl. Ook vele, vooral jonge vrouwen, die een Nederlandse opvoeding hadden genoten, gaven er de voorkeur aan kleding in westerse stijl te dragen.
De kebaya, vooral geliefd onder getrouwde en oudere vrouwen, werd steeds meer huiselijke kleding of de kleding die men droeg bij sociale gelegenheden waar de aanwezigen eenzelfde culturele achtergrond hadden.
Het dragen van een Shanghai-dress daarentegen werd beschouwd als een progressieve, stijlvolle en ‘passende' kleding. Voor formele en gala gelegenheden werden hiervoor luxe-stoffen gebruikt, in het bijzonder bij sociale gelegenheden waar personen van verschillende culturele achtergronden bijeenkwamen.
Met hun kleding kregen mensen de gelegenheid hun ‘kleur en uiterlijk' aan te passen. Men kon â€" afhankelijk van de omstandigheden en van de gelegenheid â€" uit verschillende stijlen kiezen om daarmee uitdrukking te geven aan identiteit, rang en status.
Het werd gewoon gevonden dat leden van dezelfde familie zich in verschillende stijlen kleedden, waarin sociale normen, politieke kleuren en culturele voorkeuren zich weerspiegelden. Hoe men Chinees kon zijn buiten China kon op een unieke en genuanceerde wijze persoonlijk worden ingevuld.
Christopher Ng
Juli 2021
Dit artikel is onderdeel van een 10-delige series. Elke eerste dag van de maand zal er een nieuw artikel worden gepubliceerd, vanaf oktober 2020 tot juli 2021. De bibliografie van de volledige serie kan hier worden gevonden.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
CIHC is een stichting die zich inzet voor het behoud en de verspreiding van kennis over de Chinees-Indonesische gemeenschap. Sinds de oprichting fungeert het als een kenniscentrum dat onderzoek stimuleert en cultureel erfgoed toegankelijk maakt. Door middel van publicaties, tentoonstellingen en samenwerkingen met universiteiten en musea draagt CIHC bij aan een breder historisch besef. Ondanks de veranderende tijden blijft de stichting haar missie trouw: het documenteren en delen van de verhalen van Chinees-Indonesische migranten.
Vraag hier informatie aan om donateur te worden van CIHC.