8 – De Chinese kalender

De Chinese kalender is gebaseerd op nauwkeurige  astronomische waarnemingen van de lengte van de zon en van de schijngestaltes van de maan. In tegenstelling tot de Gregoriaanse kalender heeft iedere maand van de Chinese kalender 29 of 30 dagen.

In plaats van, zoals bij de Gregoriaanse kalender, aan iedere vier jaar een schrikkeldag (29 februari) toe te voegen, voegen de Chinezen iedere drie jaar een schrikkelmaand toe aan hun kalender. Daarmee wordt hij in overeenstemming gebracht met de omwentelingen van de aarde. Een schrikkeljaar in de Chinese kalender heeft dus 13 ‘maanden‘.

De Chinese kalender wordt nog steeds gebruikt door verschillende Chinese gemeenschappen overal in de wereld. Vele Chinezen raadplegen deze kalender om een gunstige datum uit te zoeken voor  belangrijke gebeurtenissen, zoals een huwelijk,  een verhuizing of wanneer  men zoekt naar een gunstige datum om een zaak te beginnen. De meeste bruiloften werden in het verleden gevierd in de achtste maanmaand, omdat deze als de meest gunstige maand werd beschouwd. Nog steeds rust er voor huwelijken een taboe op een datum in de zevende maanmaand.

Omdat de Chinese kalender niet alleen rekening houdt met de stand van de maan, maar ook met de positie van de zon, hebben Chinese feestdagen op de Gregoriaanse kalender variabele data. De Gregoriaanse  kalender is immers alleen gebaseerd op de positie van de zon.

Twee Chinese feestdagen met vaste data op de Gregoriaanse kalender zijn:
4 of 5 april – Dag van het verzorgen van de graven, ook bekend als ‘Ceng Beng’
21 of 22 december – Winterzonnewende, ook bekend als ‘Tang Ce’ of  ‘Sembahyang Rondé’.

Christopher Ng, December 2015

Bron:

• Tan, G.L. (1963), The Chinese of Sukabumi: a study of social and cultural accommodation, New York Monograph Series