Tradities en Cultuur

In het verleden werd het besluit om in het huwelijk te treden officieel bevestigd door het uitwisselen van geschenken tussen de families van bruid en bruidegom. Enkele verwanten van de bruidegoms familie legden dan een officieel bezoek af ten huize van de familie van de bruid, waarbij geschenken werden aangeboden.

Deze aangeboden geschenken varieerden al naar gelang de plaatselijke gewoonten. In het algemeen waren fruit, koek en gebak, textiel en sieraden vaste onderdelen van deze geschenken. Vaak werden zij geplaatst op mooi bewerkte bladen of in rijk versierde manden zoals op deze afbeelding.

Onder deze rituele geschenken mochten twee artikelen niet ontbreken. Als eerste was dat de ‘lilin liong’ (letterlijk ‘drakenkaarsen’), twee lange rode kaarsen die gedurende de huwelijksceremonie op het altaar moesten worden ontstoken. Het tweede artikel was de ‘uang tetek’(letterlijk het ‘borstengeld’), een symbolisch bedrag dat in een rode papieren enveloppe werd gewikkeld. Dit geschenk was een gebaar van dankbaarheid aan de moeder van de bruid voor haar zorg en inspanningen in de opvoeding van haar dochter.

De geschenken van de familie van de bruidegom werden altijd aanvaard en beantwoord door de familie van de bruid, eveneens met geschenken voor de bruidegom. Van die geschenken werd in het algemeen één niet geaccepteerd en ongeopend geretourneerd. Dat was de ‘uang dapur’ (letterlijk ‘keukengeld’), een geldbedrag bedoeld als een bijdrage aan de huwelijkskosten en als bruidsschat. Het accepteren van dit geldbedrag, zou volgens sommigen, synoniem zijn aan het uitverkopen van je dochter.

Christopher Ng, november 2016

Bronnen:

• Oei, H.K. (1998) Kind van het Land: Peranakan-Chinezen in drie culturen. Rotterdam: Indonet.
• Tan, G.L. (1963) The Chinese of Sukabumi: a study of social and cultural accommodation. New York: Monograph Series.