Tradities en Cultuur



20 – Begrafenisrituelen 6 : De voorouderverering

Voorouderhal, Kong Tik Soe-tempel, Semarang, 2011
(foto ter beschikking gesteld door Patricia Tjiook-Liem).

Een ‘sinci’(神主) , een vooroudertablet of zieletablet, werd beschouwd als een tehuis voor de ziel van de overledene nadat hij was begraven. Vaak was een ‘sinci gemaakt van drie stukken hout, een standaard en twee staande, achter elkaar geplaatste rechthoekige stukken hout. De naam van de overledene werd aan de voorkant in Chinese karakters gegraveerd, samen met de genealogische informatie zoals de namen van echtgenote en nakomelingen. Aanvullende informatie zoals de plaats waar hij begraven ligt, werd soms op de achterkant geschreven of in een compartiment binnenin het tablet zelf. Vooroudertabletten zijn bijzonder waardevol voor hen die proberen hun genealogische wortels terug te vinden.

Een vooroudertablet werd vaak bewaard in een schrijn op het altaar in het woonhuis van de oudste zoon. Het hoorde tot zijn verantwoordelijkheid dat er iedere dag geofferd werd met wierookstokjes. Ook moest hij zorgen voor meer uitgebreide offeranders op feestdagen en belangrijke gelegenheden zoals de geboorte- en sterfdagen van de doden. Dit was nodig om de voorouders tevreden te houden, wat vervolgens belangrijk was voor het welzijn van de levenden. Het was niet ongewoon dat vooroudertabletten in een tempel bewaard werden omdat het vaak niet eenvoudig was aan deze belangrijke verplichtingen te voldoen. Andere redenen voor deze beslissing kunnen bijvoorbeeld zijn het overgaan tot een andere godsdienst of omdat er geen voorouderaltaar in huis is.

De foto laat de ‘Hal van de kinderlijke gehoorzaamheid en dankbaarheid’ (孝感堂) zien. De hal is gesitueerd in het middelste deel van deze tempel in Semarang. Vooroudertabletten van verschillende families zijn in een daarvoor bestemd heiligdom geplaatst en worden daar vereerd. Zij zijn te zien achter de hoge wierookbrander. Helemaal bovenaan staat op het bord een tekst te lezen (敬愛存親). Het herinnert de bezoekers eraan hun ouders te respecteren, lief te hebben en te koesteren’. De twee lantarens aan beide zijden van dit heiligdom waarin de vooroudertabletten zich bevinden, dragen de naam van de tempel ‘Kong Tik Soe’ (功德祠), hetgeen betekent de ‘Tempel van deugdzame werken’. Het is aan de levenden om de ‘kong tik’, de plichten van deugdzaamheid uit te voeren voor de zielen van hun overleden verwanten.

Christopher Ng, april 2019

Bronnen:
Tan, G.L. (1963): The Chinese of Sukabumi: a study of social and cultural accommodation, New York: Monograph Series.
Wibisono, L., Northmore, M., Tjahyadi, R. And Jonathan, M. (eds) (2012): Indonesian Chinese Peranakan: a cultural journey, Jakarta: Indonesian Cross-Cultural Society and Intisari.

NB:
Op 21 maart 2019 werd de Kong Tik Soe-tempel door brand verwoest