Auteur: Mariska Snijdewind

Een echtpaar in kleding in westerse stijl. Surabaya, ca. 1910. KITLV 124837 Zie volledige afbeelding onderaan

Aan het einde van de 19^de eeuw werden de eerste Chinezen gelijkgesteld. Dit betekende dat zij dezelfde rechten kregen als Europeanen en daarmee het voorrecht kregen om zich als Europeanen te kleden.

Mannen konden ervoor kiezen zich te kleden in een ‘jas tutup’, een jasje dat er enigszins als een uniform uitzag. Het jasje had een staande boord en het geheel gaf de drager een uitstraling van mannelijk zelfvertrouwen en koloniale superioriteit. Het was het standaardkostuum voor Nederlandse ambtsdragers, van zakenlieden, leraren, soldaten en politieagenten. Bij formele gelegenheden werd een Europese smoking met vest en strikdas gedragen.

Sommige vrouwen gingen ertoe over bij formele gelegenheden kleding van Europese snit dragen. Meestal was dat een tweedelig ensemble. De gewoonte bij Han-Chinezen om tweedelige kleding te dragen was iets van het Qing-bestuur, het dragen van eendelige kleding was een voorrecht dat voorbehouden was aan Mantsjoe’s. 

In 1910 werden ‘Vreemde Oosterlingen’ in Nederlands-Indië beschouwd als Nederlandse onderdanen. De Chinezen werden niet langer beperkt in de keuze van hun kleding. Velen gingen, ook door de toenemende verwestersing, kleding dragen in westerse stijl en traditionele kleding werd ‘gemoderniseerd’.

Christopher Ng

Maart 2021

Dit artikel is onderdeel van een 10-delige series. Elke eerste dag van de maand zal er een nieuw artikel worden gepubliceerd, vanaf oktober 2020 tot juli 2021. De bibliografie van de volledige serie kan hier worden gevonden.