Tradities en Cultuur

Men gelooft dat in de 7de maand van de Chinese maankalender de poorten van de hel worden geopend en de geesten van de doden de wereld van de levenden komen bezoeken. In deze maand zouden deze geesten naar het huis van hun families gaan om hen daar te bezoeken. Familieleden maakten dan speciale offergaven klaar bestaande uit gerechten, fruit en koeken/gebak die op de voorouderlijke altaren werden geplaatst. Kommen met rijst, vaak twee voor iedere voorouder plus nog een aantal voor de vrienden van de voorouders, en een gelijk aantal kopjes gevuld met thee of wijn maakten ook deel uit van de offergaven. Zulke huiselijke offergaven konden op iedere dag van die maand gemaakt worden. Dit gebruik staat bekend als ‘Sembahyang Cioko’

Geesten die geen familie hadden zouden in de straten ronddolen op zoek naar voedsel en vermaak. Zou men geen aandacht aan hen besteden, zo zegt het gebruik, dan zouden deze geesten allerlei streken kunnen uithalen. Voor hen werden allerlei soorten offergaven gemaakt. Op de 15de dag van de maand werd een speciaal openbaar offerfeest door tempels of verenigingen georganiseerd: offergaven van rijst, dieren, gerechten, gebak/koeken en Chinees papier werden dan hoog opgestapeld. In een ver verleden werden deze offergaven aan de armen gegeven, en men graaide en pakte dan wat men in handen kon krijgen. Daarom werd deze offerdag ook wel genoemd ‘Sembahyang Rebutan’, het ‘Graai-feest’. Het woord ‘rebutan’ komt van het Indonesische woord ‘rebut’ dat graaien, afpakken betekent.

Christopher Ng, Augustus 2015

Bron:

• Tan, G.L. (1963): The Chinese of Sukabumi, a study of social and cultural accommodation, New York: Monograph Series