Tradities en Cultuur
28 – Kleding van de Chinese gemeenschap in Nederlands-Indië – 7/10
Een vrouw met kinderen in ‘ao-qun’, Malang 1930. KITLV 183820. Zie onderaan voor volledige afbeelding.
Met einde van de Qing-dynastie begon op 1 januari 1912 de Republiek van China. De Chinese regering verbood alle hiërarchische gewoonten en verplichte regels op het gebied van kleding, waaronder ook het dragen van een vlecht.
De bevolking van China mocht zich – ongeacht hun sociale status – kleden zoals zij het wilde. Vooral in grote steden begonnen mannen zich westers te kleden, zij droegen pakken in westerse stijl en stropdassen.
De Chinese overheid was – wat de kleding voor vrouwen betreft, voorstander van een moderne interpretatie van de traditionele blouse (ao) met rok (qun), te beschouwen als een ‘national dress’. Er werden eenvoudige stoffen gebruikt, zonder borduursel. Het leek op een gemoderniseerde versie van de ‘baju peki hoa kun’.
Na verloop van tijd werden de blouses meer aansluitend en werden de rokken korter, waarmee de moderne modetrends werden gevolgd. Westerse technieken op het gebied van het maken van kleding en versieringen zoals linten, strikken en broderie anglaise werden vaak in deze kleding verwerkt. Daarmee kon de draagster een gewenste progressieve identiteit uitdrukken, echter wel met een duidelijk Chinees karakter.
Christopher Ng
April 2021
Dit artikel is onderdeel van een 10-delige series. Elke eerste dag van de maand zal er een nieuw artikel worden gepubliceerd, vanaf oktober 2020 tot juli 2021. De bibliografie van de volledige serie kan hier worden gevonden.