Nieuws

Het volgende verslag van deze webinar kan niet anders dan uiterst onvolledig zijn, omdat de beelden van kleding en motieven en patronen van batiktextiel ontbreken. Daarom betreft dit eigenlijk geen verslag, doch slechts een samenvatting. Het volledige programma, met beeldmateriaal, is te volgen op: https://youtu.be/UkCAVx5y0B4

De eerste spreker was Christopher Ng, lid van het CIHC-team over Kleding van Chinezen in Nederlands Oost-Indië. Op de website van het CIHC  onder ‘Traditie en Cultuur’ heeft hij meerdere stukken hierover gepubliceerd. Kleding een belangrijke rol heeft gespeeld bij de identiteit van de Chinezen. Hierin manoeuvreerden ze tussen de culturen van hun voorouders, het land waarin ze woonden en dat van de Europese overheersers. Hun kleding was een uiting daarvan.

Stephanie Larassati had een voordracht Mode en Gebruik bij Chinese Ceremonies in hedendaags Indonesië, met name in de Sangjit Ceremonie, een Chinees-Indische traditie om toestemming te vragen om de bruid te trouwen. In speciaal lokaal gemaakte bamboe manden werden geschenken (kleding, wijn, lekkernijen, miniatuur meubelen, juwelen, geld, enz) aangeboden door de familieleden van de bruidegom aan de familie van de bruid. Als dank worden geschenken en voedsel in deze manden geplaatst en aangeboden door de familie van de bruid aan de familie van de bruidegom. Bijzonder was dat zij dit zeer persoonlijke gebeuren met ons wilde delen.

Hierna volgde een Video over de batik werkplaats van Oey Soe Tjoen in het dorp Kedungwuni aan de Noordkust van midden-Java. De film toonde hoe met de hand deze beroemde batik werd gemaakt.

De volgende sessie bestond uit een interview van Lina Sidarto met Widianti Widjaja. Zij is de kleindochter van Oey Soe Tjoen. Lina vertaalde en wisselde soepel tussen Nederlands, Indonesisch en Engels. Widianti heeft de werkplaats, die door haar grootvader is opgericht, overgenomen. Haar werkwijze is dezelfde als die van haar grootouders. Gemiddeld wordt er drie jaar gewerkt aan één stuk batik er worden slechts twintig stuks per jaar worden geproduceerd.

Sabine Bolk, kunstenaar en batik onderzoeker, gaf een Overzicht van Peranakan Batik in Nederlandse Musea. Haar onderzoek in Indonesië richt zich vooral op de stad Lasem aan de noord kust van Java. Lasem is een stad vol met peranakan cultuur, die zich onder andere uit in de huizen en tempels in Chinese stijl. De batik van Lasem staat bekend om zijn rode kleur, die refereert aan de Chinese traditie. Kennis over batik verwerft Sabine door werkplaatsen te bezoeken, mee te werken en intensief contact te onderhouden met eigenaren en medewerkers. Het meeste is te vinden op de website https://collectie.wereldculturen.nl, een gezamenlijke site van de vier Nederlandse wereldcultuurmusea, Museum Volkenkunde, het Afrikamuseum, het Wereldmuseum en het Tropenmuseum.

Als laatste sprak Indrawati Gondowinoto (Gan Swie Hiang) over Batik Gan, past, present and future.

Zij behoort tot de vierde generatie van de Gan Tjioe Liam batik werkplaats in Pekalongan aan de noordkust van Java. De Gan familie was een van de eersten met een Chinese batik productie. Indrawati leidde ons door de geschiedenis van de familie. Gan Swie Hiang zelf heeft daarnaast een merk opgericht onder haar eigen naam.  Ze gebruikt ook oude ontwerpen in een nieuwe stijl.

Geschreven door Ing Han Go