Foto met Verhaal

Op de flanken van de CIHC site zijn bovenstaande foto’s te zien. Wie zijn deze afgebeelde personen?

Op de eerste foto zijn een vrouw en drie kinderen te zien. De foto van ca. 1894 geeft de weduwe van Han Oen Lee en haar drie kinderen weer : Han Khing Tjiang, Han Khing Bie en Han Tek Nio.

Han Oen Lee kwam oorspronkelijk uit Surabaya en trouwde op 8 maart 1876 met Kan Oe Nio te Batavia. Hij had landerijen in Bekasi en werd Luitenant der Chinezen van Bekasi. Op zijn landerijen verbouwde hij speciale rijstplanten die geïmporteerd waren uit de provincie Fukien in China. Het bijzondere van deze rijstsoort is een grotere rijstkorrel en een rijkere oogst dan tot dan toe gebruikelijk was. Hierdoor kon hij winst maken en kon hij zijn landerijen uitbreiden. Dit was het beginkapitaal van de gebroeders Han Khing Tjiang en Han King Bie. Han Oen Lee overleed aan de verwondingen bij een grote brand in het chinezen kwartier (benedenstad) te Batavia in 1894. Han Khing Tjiang werd door zijn grootmoeder, Jo Heng Nio, geadopteerd als zoon van haar overleden en kinderloze zoon Kan Tjeng Soen. Hij veranderde zijn naam in Kan Hok Hoei, en na gelijkstelling in Hok Hoei Kan, ofwel beter bekend onder de naam H.H. Kan. Op 2 januari 1901 trouwden de broer en zuster van Han Khing Tjiang/H.H.Kam tegelijkertijd : Han Khing Bie met Tan Tjit Nio en Han Tek Nio met de broer van Tan Tjit Nio namelijk Tan Tjoen Lee.

Op de tweede foto is Han Khing Bie met zijn vrouw Tan Tjit Nio te zien. Tan Tjit Nio overleed tengevolge van de grote griep epidemie in 1918.

Op de derde foto zijn de ouders, broers en zussen van Han Oen Lee met aanhang te zien. Deze foto is gemaakt ca. 1885 in Surabaya. De verwevenheid van de families Han, Kan en Tan is terug te vinden in de stamboom op de site: www.genealogieonline.nl/stamboom-kan-han-en-tan .

Na WO II toen Han Khing Bie en H.H. Kan hun woningen hadden verloren kwamen ze aan weerszijden van zus Han Tek Nio wonen op de nummers 11 en 15 van de Van Heutz Boulevard te Batavia later omgedoopt Jalan Teuku Umar.

Sioe Yao Kan, September 2013