Foto met Verhaal

Inge Njoo-Kwee, middelste rij tweede van links. Deze foto is genomen nadat we terugkwamen van de ‘lange mars’, boven aan de foto staat: ‘Eeuwige trouw aan chairman Mao’.

In 1965 waren wij geplaatst op de middelbare school nr 3; vrije keuze was en is niet mogelijk in China: de school kiest de leerlingen. Nauwelijks een half jaar op school begon de Culturele Revolutie. De leerlingen van de school groepeerden zich als vanzelfsprekend in twee groepen:
– de ene met proletariaat achtergrond die zich superieur voelde tegenover
– de andere: wij met de kapitalistische achtergrond, die zij noemden, in vrije vertaling, ‘de kinderen van de duivel’.

Onderwijs werd gestopt. Door het hele land werden studenten en leerlingen opgeroepen om kriskras vrij door het land te reizen per trein of te voet. In die tijd waren reizen van de ene stad naar de andere stad helemaal niet gebruikelijk, dit leek wel een kans om andere plaatsen te zien. Om mee te doen moest je je registreren en kreeg je per persoon voor een maand voedselbonnen voor 15 kg rijst en 10 yuan. Ons groepje van twaalf personen besloot van Nanning, waar we woonden, naar Chang Xa te lopen, in totaal ongeveer 1000 km. Dit om de spirit van Mao te voelen die met zijn troepen van de ene plaats naar de andere plaats was gelopen om de armen te bevrijden. Onderweg waren er opvangpunten waar we konden overnachten en te eten kregen. Een maand na vertrek waren wij in Gue Lin aangekomen en kregen we onderdak in de campus van de Gue Lin University. Onze voedselbonnen waren op. We stuurden een klasgenoot naar huis om eten voor ons te regelen. Hij had onze voedselbonnen en geld maar kwam niet meer terug. Later hoorden wij dat zijn vader zelfmoord had gepleegd. Met veel trammelant kregen we toch wel weer voedselbonnen en geld en werd de reis voortgezet. Samen met een vriendin (eerste rij meest rechts op de foto) ben ik niet meer meegegaan. We gingen logeren bij vrienden van mijn ouders, ook afkomstig uit Medan. Later zijn we teruggereisd naar Nanning per trein.

Kort nadat de foto werd gemaakt kregen we te horen waar we naar toe moesten, voor deze groep was naar school gaan geen optie meer. We mochten wel als boeren werken op het platteland. De meesten werden gestuurd naar verre en afgelegen plaatsen. Met het meisje in bovenste rij meest rechts, ben ik geplaatst in een fruit farm, niet ver van school dus ook niet ver van huis, blijkbaar een privilege voor de ‘Overseas Chinese’.

Inge Njoo-Kwee, Oktober 2015

Inge Kwee is afkomstig uit Indonesië. Toen ze acht jaar oud was emigreerde zij met haar familie naar de Volksrepubliek China. Daar leefde zij tot ze zeventien jaar oud was. (redactie)